به وبلاگ من خوش آمدید امید وارم از مطالب دینی مذهبی که حقیر مطالعه وجهت مطالعه شما عزیزان در وب سایت قرار داده ام بهره مند باشید از خداوند ارزوی توفیق تمام مسلمین خصوصا شیعیان علی ع را دارم
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
اخلاص و خدايي بودن نيت و انگيزه، در هر کاري مطلوب و ارزشآفرين است، به خصوص در مسائل مبارزاتي که زمينه هواي نفس و انگيزههاي مادي و جاهطلبانه و قدرتجويي يا انتقامگيري بيشتر است و به عنصر اخلاص، نياز بيشتري است. آن کس براي خدا قيام کند، همه همتش عمل به تکليف و کسب رضاي الهي است. بنابراين نه کمي نفرات، در ارادهاش خلل ايجاد ميکند و نه شکست ظاهري او را مأيوس و بدبين ميسازد.
«قيام لِله»، توصيه و موعظه الهي است، آنجا که ميفرمايد: «قُل اِنّما اَعِظُکُم بِواحِدَةٍ اَن تَقُوموا لِلهِ مَثني و فُرادي» (1) ؛ بگو شما را به يک چيز موعظه ميکنم: اين که دو تا دو تا و به تنهايي براي خدا قيام کنيد.
اگر در يک مبارزه اين انگيزه باشد، تضمين بيشتري براي ادامه مبارزه تا نهايت توان و تا پايان عمر است و حتي در تنهايي و بيياوري و کمي امکانات هم تکليف را از خود ساقط نميداند و با باطل سازش نميکند. امام حسين عليهالسلام به برادرش محمد حنفيه که از روي نصيحت به آن حضرت سخناني ميگفت،
فرمود: « يا اَخي و الله لَوالَم يَکُن في الدُّنيا مَلجَاً و لا مَاويً لَما بايَعتُ يَزيدَ بنُ مُعاويَةَ» (2)؛ برادرم! اگر در دنيا هيچ پناهگاهي هم نداشته باشم، هرگز با يزيد بيعت نخواهم کرد.
در سخناني هم در روز عاشورا، ضمن ردّ ذلتِ تسليم در برابر دشمن فرمود: «اَلا و اِنّي زاحِفٌ بِهذهِ الاُسرَةِ عَلي قِلَّةِ العَدَدِ و کَثرَةِ العَدُوِّ و خَذلَةِ النّاصِرِ» (3)؛ من با همين گروه اندک، با آن که دشمن بسيار است و ياوران، ترک ياري کردهاند، خواهم جنگيد.
آنچه براي خدا باشد، ماندگار و پايدار ميشود. قيام عاشورا چون رنگي خدايي داشت، ابدي و بيشکست شد. به تعبير امام خميني: شکست نبود، کشته شدن سيدالشهداء؛ چون قيام لله بود، قيام لله شکست ندارد. (4) آگاه بودند که ما آمديم اداي وظيفه خدايي بکنيم، آمديم اسلام را حفظ کنيم. (5)
وقتي قيام براي خدا باشد، هرگز احساس باختن و خسارت هم در کار نيست و رزمنده در هر دو حال شکست يا پيروزي خود را برنده ميدان ميداند. اما امت در مورد بر افروخته شدن چهره سيدالشهداء در روز عاشورا هر چه به ظهر عاشورا نزديکتر ميشد، ميفرمايد:
براي اين که ميديد جهاد در راه خداست و براي خداست و چون جهاد براي خداست، عزيزاني که از دست ميدهد، از دست نداده است، اينها ذخايري هستند براي عالم بقا. (6)
درباره تکليف دفاع در جنگ تحميلي عليه ايران نيز، امام امت همين ديدگاه را داشت و اين سخن اوست:
«ما در جنگ، براي يک لحظه هم نادم و پشيمان از عملکرد خود نيستيم.
راستي مگر فراموش کردهايم که ما براي اداي تکليف جنگيدهايم و نتيجه فرع آن بوده است؟ ملت ما تا آن روز که احساس کرد که توان و تکليف جنگ دارد، به وظيفه خود عمل کرد.» (7)