به وبلاگ من خوش آمدید امید وارم از مطالب دینی مذهبی که حقیر مطالعه وجهت مطالعه شما عزیزان در وب سایت قرار داده ام بهره مند باشید از خداوند ارزوی توفیق تمام مسلمین خصوصا شیعیان علی ع را دارم
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
بدان كه حسد بدترين صفات ذميمه نفسانى است. و اول معصيتى كه حق تعالى را در زمين كردند معصيت شيطان بود كه باعثش حسد بود. و مشهور اين است كه اظهارش 3 از گناهان كبيره است، و منافى عدالت است، و اصلش از گناهان قلب و امراض نفس است. و آدمى در دنيا نيز به اصل اين خصلت معذب است. و اكثر ملكات بد چنين است كه آدمى قطع نظر از عقوبت آخرت، در دنيا نيز به آن معذب است. و حسد آن است كه زوال نعمت را از محسود4 خواهد. و اگر از براى خود مثل آنچه او دارد يا بيشتر، خواهد و از داشتن او مضايقه نداشته باشد، اين غبطه است و اگر در صفات حسنه باشد ممدوح5 است. و صاحب حسد چون زوال نعمت را از محسود مىخواهد، هر كس را كه در نعمتى مىبيند، آزرده است از اين كه اين نعمت را او چرا دارد. و اين ممكن نيست كه نعمت خدا از همه كس برطرف شود. لهذا او هميشه از خلق بد خود در شكنجه و محنت است. و همچنين صاحب حرص مىخواهد كه جميع مالهاى عالم از او باشد، و اين مطلب هرگز او را ميسر نيست؛ لهذا پيوسته در الم است. و صاحب خلق بد پيوسته با خلق در منازعه است، و اين ميسر نمىشود كه هميشه او غالب باشد؛ لهذا پيوسته در تعب6 است. و جميع اخلاق سيئه7 چنيناند. و صاحب حسد بايد تفكر نمايد كه صاحبان نعمتها از مقدر او8 چيزى كم نكردهاند، و خداوندى كه آن نعمتها را به آنها داده است قادر است كه اضعاف آن نعمتها را به او دهد بىآن كه از آنها چيزى كم كند؛ و بداند كه خير او در آنها نبوده كه به او نداده است، و اگر به او مىداد از براى او وبال9 بود؛ و فكر كند كه اين حسد بردن و غم خوردن، به محسود او هيچ ضرر نمىرساند، و ضرر دنيا و عقبى به خودش مىرساند. و با اين تفكرات صحيح به خدا متوسل مىشود، و با نفس معارضه و مجادله كند تا حق تعالى او را از اين صفت ذميمه نجات بخشد، كه هيچ صفت به حسب عقل و شرع از اين بدتر نيست. چنانچه به سندهاى معتبر از ائمه صلواتالله عليهم منقول است كه: حسد ايمان را مىخورد چنانچه آتش هيزم را مىخورد. و به سند معتبر از حضرت رسول صلىالله عليه و آله منقول است كه: حق تعالى به حضرت موسى وحى فرمود كه: اى پسر عمران حسد مردم مبر بر آنچه عطا كردهام ايشان را از فضل خود، و نظر خود را به سوى آنها ميفكن، و نفس خود را از پى آنها مفرست. به درستى كه كسى كه حسد مردم مىبرد دشمن نعمتهاى من است، و منع كننده قسمتهاى من است كه قسمت كردهام ميان بندگان خود. و كسى كه چنين باشد من از او نيستم و او از من نيست. و به سند معتبر از حضرت صادق عليهالسلام منقول است كه: مؤمن غبطه مىكند اما حسد نمىبرد، و منافق حسد مىبرد و غبطه نمىكند. و در حديث ديگر فرمود كه: حضرت لقمان پسر خود را وصيت فرمود كه: حسود را سه علامت است: چون غايب شد غيبت مىكند؛ و چون حاضر شد تملق مىكند؛ و چون مصيبتى به هم رسيد شَماتت10 مىكند. و در حديث ديگر فرمود كه: هيچ حسودى را راحت نمىباشد.
در مذمت سخن چينى
يا أباذر لا يدخل الجنه قتات. قلت: و ما القتات؟ قال: النمام. يا أباذر صاحب النميمه لا يستريح من عذاب الله عز و جل فى الأخره. اى ابوذر داخل بهشت نمىشود قتات. ابوذر پرسيد كه: كيست قتات؟
1- كلمه: كلام - سخن. 2- تتبع: پيجويى - جستوجو - دنبال كردن. 3- اظهار حسد: حسدى را كه در دل است با گفتن سخنانى يا انجام كارهايى بروز دادن. 4- محسود: كسى كه شخص نسبت به او حسد مىورزد. 5- ممدوح: ستودنى - ستوده شده. 6- تعب: رنج - زحمت. 7- اخلاق سيئه: جمع خلق سيىء - منشهاى بد - اخلاق بد. 8- مقدر او: آنچه از (سوى خدا) براى او تقدير و تعيين شده است. 9- وبال: عذاب. 10- شماتت: سرزنش - شادى به غم و رنج كسى.